Challenge 2: geneesmiddelenprijzen
De tweede challenge behelst de geneesmiddelenprijzen. Verschillende fracties in de Tweede Kamer willen een einde aan de geheimzinnigheid die rond de onderhandelingen tussen kabinet en de farmaceutische industrie hangt. De minister voor Medische Zorg stelt echter dat er dan geen bedrijf meer bereid zou zijn om deel te nemen aan prijsonderhandelingen. Wel heeft hij de voorwaarde gesteld te vertellen wat zijn laatste bod is geweest na een mislukte onderhandeling. Intussen poogt hij op andere manieren de toegang tot dure medicijnen te waarborgen.
De Wet geneesmiddelenprijzen zorgt er onder andere voor dat geneesmiddelen tegen redelijke prijzen beschikbaar blijven, omdat het belangrijk is ervoor te zorgen dat patiënten nu en in de toekomst toegang hebben tot betaalbare medicatie. Het vaststellen van maximumprijzen gebeurt door te kijken naar vier referentielanden. Het voornemen is om Duitsland als referentieland bij de vaststelling van maximumprijzen te vervangen door een ander vergelijkbaar land met gemiddeld lagere geneesmiddelenprijzen: Noorwegen. Kan open data ons meer inzichten bieden?
Achtergrondinformatie
Het kabinet kondigt in een Kamerbrief tal van maatregelen aan om ervoor te zorgen dat patiënten toegang blijven behouden tot betaalbare geneesmiddelen in de toekomst en om de beoogde besparing uit het Regeerakkoord van € 467 miljoen te realiseren. Een van de maatregelen is het vervangen van Duitsland als referentieland bij de vaststelling van maximumprijzen.
Hoe zit dat precies?
Eén van de doelen van de Wet geneesmiddelenprijzen is om te waarborgen dat geneesmiddelen tegen redelijke prijzen beschikbaar blijven. Dit gebeurt door de maximumprijs van geneesmiddelen vast te stellen aan de hand van een rekenkundig gemiddelde. De prijzen van vergelijkbare geneesmiddelen in vier referentielanden (België, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Duitsland) worden meegenomen in de berekening.
Deze referentielanden zijn met name van belang voor geneesmiddelen waar nog een octrooi op rust, deze geneesmiddelen worden ook wel spécialités genoemd. Het aanpassen van een referentieland zal er voor zorgen dat de prijzen van spécialités ook zullen veranderen.
Het kabinet kiest er voor om Duitsland als referentieland te vervangen omdat de prijzen in Duitsland hoger liggen dan in de andere drie referentielanden. De verwachting is dat het vervangen van Duitsland door een ander land leidt tot lagere prijzen in Nederland en daarmee ook tot een besparing van € 160 miljoen op geneesmiddelen.
Kunnen open data bronnen de Tweede Kamer helpen om de gevolgen van deze implementatie te overzien? Zijn er tools die gecreëerd kunnen worden om dit beleid te monitoren? Ga de uitdaging aan! Kom 4 oktober naar Accountability Hack om jouw idee uit te voeren.
Meer informatie
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-29477-489.html
https://www.tweedekamer.nl/debat_en_vergadering/uitgelicht/farmaceutische-industrie
https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/wetsvoorstellen/detail?cfg=wetsvoorsteldetails&qry=wetsvoorstel%3A35137
https://www.tweedekamer.nl/debat_en_vergadering/commissievergaderingen/details?id=2019A00699